Δωρεάν Ενέργεια: Ο Ιπτάμενος Δίσκος Της Γεννήτριας «Searl Effect» Πέταξε Στα 2175 μιλια ανα ωρα Και Έκανε Τον Γύρο Του Κόσμου Χωρίς Ανίχνευση

 Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, πολλά δημιουργικά μυαλά προσπάθησαν να βρουν λύσεις που θα έκαναν τον κόσμο καλύτερο. Ο Νίκολα Τέσλα ήταν ένα τέτοιο άτομο του οποίου οι φιλοδοξίες ωφέλησαν την ανθρωπότητα. Στη συνέχεια, υπάρχει η ιστορία του μηχανικού της Βαλτιμόρης Otis T. Carr, ο οποίος ήταν πιστός στην ιδέα του Tesla για την ελεύθερη ενέργεια.

Ωστόσο, αυτή τη στιγμή, ένα σχετικά άγνωστο λαμπρό μυαλό είναι αυτό του εφευρέτη John Searl, ο οποίος αναφέρεται ότι δημιούργησε τη δική του «ιπτάμενη μηχανή» (αντιβαρύτητα) και επινόησε μια τεχνική για την παραγωγή καθαρής ενέργειας με βάση την «αέναη κίνηση».

Ο John Roy Robert Searl γεννήθηκε στις 2 Μαΐου 1932 στο Wantage της Αγγλίας. Μεταξύ 1946 και 1956, ο Searl ισχυρίστηκε ότι δημιούργησε και κατασκεύασε τη «Γεννήτρια εφέ Searl» (SEG), η οποία μεταβλητά περιγράφεται ως τεχνολογία κατά της βαρύτητας και αέναης κίνησης.

Ο Searl πέρασε πάνω από 60 χρόνια δουλεύοντας για να προσφέρει στην ανθρωπότητα τη δωρεάν ενεργειακή του μέθοδο, προκειμένου να απελευθερώσει τον κόσμο από το καύσιμο που εκπέμπει άνθρακα. Εργάστηκε ως μαθητευόμενος στο BR Rewinds στο Grays Inn Road του Λονδίνου. Εκεί πήρε άδεια για την κατασκευή της συσκευής χρησιμοποιώντας τις εγκαταστάσεις και τους τεχνικούς πόρους της εταιρείας. Δήλωσε ότι τον Δεκέμβριο του 1946, ολοκλήρωσε τη γεννήτρια στο διαμέρισμά του στο 30 Crawley Rd, Haringey, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο, χρησιμοποιώντας όλα τα μαγνητικά εξαρτήματα που κατασκευάστηκαν σύμφωνα με τις προδιαγραφές του.

Τα αρχικά πρωτότυπα παρήγαγαν ηλεκτρική ενέργεια, αλλά δημιούργησαν επίσης ασυνήθιστα υψηλή τάση και βαρυτομαγνητισμό, που είχε ως αποτέλεσμα να καταστραφούν οι αρχικές συσκευές κατά τη διάρκεια της δοκιμής λόγω ενός σημαντικού αντιβαρυτικού αποτελέσματος. Δυστυχώς, δεν υπάρχει ανεξάρτητη επιβεβαίωση αυτών των ισχυρισμών.

Η Γεννήτρια Εφέ Searl

Η γεννήτρια εφέ Searl (SEG) λειτουργεί παρόμοια με έναν κινητήρα γραμμικής επαγωγής (LIM), αλλά είναι χτισμένη γύρω από μια κυκλική τροχιά που επιτρέπει τη συνεχή κίνηση των κινητών ρότορων. Είναι ένας μαγνητικός κύριος κινητήρας που αποτελείται από ηλεκτρομαγνητικούς πολυφασικούς κυλινδρικούς κυλίνδρους τοποθετημένους σε σταθερούς δακτυλίους στάτη που είναι εντελώς απαλλαγμένοι από μηχανική φθορά και τριβή.

Η γεννήτρια Searl είναι κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από στοιχεία σπάνιων γαιών (νεοδύμιο) και διαθέτει μια περίπλοκη δομή. Η ενέργεια πολλαπλασιάζεται λόγω της δομής του μαγνητικού πεδίου που δημιουργείται από τα κινούμενα μέρη. Ένα με ακρίβεια σχεδιασμένο μαγνητικό πεδίο είναι το συνδετικό στοιχείο στη λειτουργία του κινητήρα. Αυτό είναι ένα κρίσιμο συστατικό.

John Searl: Πίστωση εικόνας: Keystone Pictures USA/ZUMAPRESS

Σε αντίθεση με τα φυσικά ορατά μπλοκ οποιουδήποτε άλλου κινητήρα, το μαγνητικό πεδίο οργανώνει τον κινητήρα με έναν απλούστερο και πιο διαφοροποιημένο τρόπο. Αυτό βελτιώνει σημαντικά την απόδοση της συσκευής και έχει ως αποτέλεσμα μοναδικά εφέ.

Μια όψη διατομής πλάκας που δείχνει τα τέσσερα στρώματα συστατικών υλικού

Μεταξύ 1946 και 1968, το φαινόμενο Searl αναφέρεται ως μαγνητικές φυσαλίδες σε κίνηση, όπως ανέφεραν τα πρώτα ενημερωτικά δελτία του Searl. Το 1968, έγινε φανερό ότι αυτές οι μαγνητικές φυσαλίδες περιλάμβαναν σωματίδια με προβλέψιμο τρόπο και ότι ο αριθμός των φυσαλίδων που υπήρχαν στο υλικό ακολουθούσε ένα προβλέψιμο μοτίβο.

Ως αποτέλεσμα αυτής της ανακάλυψης, ο Searl απέρριψε τον όρο μαγνητικές φυσαλίδες «υπέρ του μαγνητικού κβαντικού υλικού» και δημοσίευσε τις λεπτομέρειες σε ένα ενημερωτικό δελτίο που αργότερα ανατυπώθηκε σε ένα από τα βιβλία του Searl.

Επιπλέον, μια εργαστηριακή εξέταση επιβεβαιώνει ότι το υλικό αλλάζει την κατάστασή του κατά κάποιο τρόπο όταν δημιουργείται με αυτή τη μέθοδο. Όταν οι κύλινδροι έρχονται σε κοντινή απόσταση από την πλάκα SEG, το συντονιστικό μαγνητικό πεδίο της μηχανής έλκει και επιταχύνει τα ηλεκτρόνια.

Αυτή η διαδικασία υποβοηθάται από το ισχυρό φαινόμενο έλξης ή σύλληψης ηλεκτρονίων του στρώματος νεοδυμίου. Η μοναδική μηχανική και υλική διαμόρφωση του SEG παλμίζει το νεοδύμιο, απελευθερώνοντας και αντικαθιστώντας επιπλέον ηλεκτρόνια που παρέχουν μηχανική και ηλεκτρική ισχύ. Η επίδειξη παρουσιάζεται στο βίντεο που ενσωματώνεται παρακάτω.

Εκτός από το πρωτοποριακό έργο της σε γεννήτριες ελεύθερης ενέργειας και ηλεκτρικούς κινητήρες, η Searl εφηύρε το όχημα αντίστροφης βαρύτητας (IGV). Το IGV, το οποίο τροφοδοτείται από την τεχνολογία SEG, είναι ένα σκάφος ικανό να ανυψώνει και να αψηφά τη βαρύτητα. Είναι μια ιπτάμενη μηχανή που λαμβάνει και μετασχηματίζει ενέργεια από το περιβάλλον της καθώς ταξιδεύει στον αέρα.

Υπάρχει Πραγματικά Το Φαινόμενο Searl;

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι Ρώσοι ακαδημαϊκοί Vladimir Roshchin και Serge Godin κατασκεύασαν και δοκίμασαν τη δική τους εκδοχή του δίσκου του Searl, που ονομάστηκε Μετατροπέας Μαγνητικής Ενέργειας ή MEC. Το πρωτότυπό τους είχε διάμετρο ένα μέτρο και διέθετε κινητήρα εκκίνησης και σύστημα πέδησης.

Οι μελέτες τους πρότειναν ότι καθώς η ταχύτητα του ρότορα ξεπερνούσε περίπου τις 200 σ.α.λ., το MEC άρχισε να αυτοτροφοδοτείται, με αποτέλεσμα ο κινητήρας κίνησης να καταναλώνει λιγότερη ενέργεια. Όταν ο ρότορας έφτασε τις 550 στροφές ανά λεπτό, ο κινητήρας εκκίνησης έπαψε να χρησιμοποιεί ρεύμα και άρχισε να παρέχει ισχύ εξόδου, παράγοντας 7 κιλοβάτ με ταχύτητα ρότορα 595 στροφών ανά λεπτό.

John Seal, πιθανώς με το ιπτάμενο όχημα του τύπου UFO. Πίστωση εικόνας: Thelivingmoon

Επιπλέον, παρατήρησαν ότι ο ρότορας άρχισε να χάνει βάρος αφού ξεπέρασε τις 550 στροφές ανά λεπτό. Στις 595 στροφές ανά λεπτό, σημειώθηκε ότι ολόκληρη η συσκευή είχε χάσει το 35% του βάρους της. Η συσκευή δεν δοκιμάστηκε σε ταχύτητες μεγαλύτερες από 595 σ.α.λ. υπό το φόβο της υπέρβασης των ορίων του μηχανικού σχεδιασμού . Το αρχικό τους πρωτότυπο υποτίθεται ότι έχει κλαπεί. Ωστόσο, ήδη δημιουργούν τη δεύτερη έκδοση σε εργαστήριο της Μόσχας.

Ο Searl καταδικάστηκε για κλοπή ηλεκτρικής ενέργειας παρακάμπτοντας τον μετρητή ηλεκτρικής ενέργειας και προκαλώντας ζημιά στον εξοπλισμό της εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στους Times στις 26 Νοεμβρίου 1982, με τίτλο «Ο κλέφτης ηλεκτρικής ενέργειας απειλούσε το μπλακ άουτ του Νότου ». Στη συνέχεια εξαπέλυσε βεντέτα κατά της εταιρείας ηλεκτρισμού.

Ο Searl έχει από τότε ισχυριστεί ότι αυτός και οι συνάδελφοί του κατασκεύασαν πάνω από 50 παραλλαγές του «δίσκου επιβίωσης» του σε διάφορα μεγέθη και κατέκτησαν τον έλεγχό τους. Υποστηρίζει ότι η δίωξη των αρχών κορυφώθηκε με την παράνομη φυλάκισή του και την καταστροφή του μεγαλύτερου μέρους του έργου του, αναγκάζοντάς τον να ξαναρχίσει. Ισχυρίζεται ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1970, μια από τις χειροτεχνίες του πήγε πολλές φορές σε όλο τον κόσμο χωρίς να εντοπιστεί .

ΠΗΓΗ